Dla maturzystów

Bibliografia załącznikowa
Bibliografia wywodzi się od greckich słów biblion - książka oraz graphein - pisać, opisywać.
Bibliografia to uporządkowany spis dokumentów dobranych według ustalonych kryteriów, spełniający zadania informacyjne.

Bibliografia załącznikowa
Pisząc referat, przygotowując prezentację maturalną, sporządzamy bibliografię załącznikową. Podając dane bibliograficzne - zachowujesz prawa autorskie!

Bibliografia - to uporządkowany według określonych kryteriów spis dokumentów (książek, artykułów i innych).

Bibliografia załącznikowa (literatura przedmiotu) . Wykaz dokumentów (książki, czasopisma, artykuły, publikacje z Internetu itp.), które autor wykorzystał przy pisaniu utworu lub które poleca czytelnikowi jako związane z tematem pracy.

Literatura przedmiotu to pozycje krytyczno-literackie, które posłużyły Wam do opracowania tematu.
Literatury przedmiotu nie interpretujecie, tylko uzasadniacie nią swoje tezy wysnute z interpretacji dzieł.
Bibliografia załącznikowa zamieszczona jest najczęściej na końcu książki lub artykułu (rozdziału).

Literatura podmiotu to omawiane przez Was w pracy utwory literackie, czyli wszystko to, co zamierzacie poddać analizie podczas Waszego wystąpienia maturalnego.
Mogą to być dzieła literackie, dzieła sztuki, fragmenty muzyczne, fotografie, plakaty i inne.

W prezentacji maturalnej układamy bibliografię wg wzoru:
1. Literatura podmiotu.
2. Literatura przedmiotu.

W obrębie poszczególnych grup obowiązuje układ alfabetyczny.

Zasady sporządzania opisów bibliograficznych są znormalizowane. Określają je normy:
PN-ISO 690 z lipca 2002 roku (dla książek i czasopism) oraz PN-ISO-2 :1999 (dla dokumentów elektronicznych).
Podstawowym źródłem, z którego przejmowane są dane umieszczane w przypisach, jest:

dla wydawnictw zwartych - karta tytułowa lub jej odpowiednik;
dla dokumentów elektronicznych - ekran, na którym wyświetlony jest tytuł, jeśli brak takiego ekranu, dopuszcza się przejmowanie danych z dokumentacji towarzyszącej lub opakowania; dla taśm magnetofonowych i taśm magnetycznych - etykieta na dokumencie dźwiękowym, okładka lub opakowanie.
Piszemy w ciągu - od marginesu do marginesu!

Każdy element opisu należy wyraźnie oddzielić od następnych przyjętym znakiem interpunkcyjnem.

Znaki interpunkcyjne stosuj konsekwentnie!!!

Autor:

można zamiast imienia podać tylko inicjał, jeżeli nie utrudni to identyfikacji osoby, np. "Lutosławski W." - to: Lutosławski Wincenty czy Witold?,
jeżeli autorów jest więcej niż trzech podajemy pierwszego i dopisek i in.,
jeżeli autorów jest dwóch lub trzech - podajemy ich personalia oddzielając od siebie przecinkami,
jeżeli opracowujemy pracę zbiorową pod redakcją opis rozpoczynamy od tytułu,
pomijamy w opisie autora informacje o jego stopniach naukowych, funkcjach: nie piszemy, że ktoś jest czy był: księdzem, profesorem, biskupem, doktorem, zakonnikiem etc.
Tytuł:

Można skracać zbyt długi tytuł. Wyrazy pominięte zaznacz wielokropkiem: (...)
Pamiętaj, że jedynym elementem opisu bibliograficznego, który umieszczamy w cudzysłowie jest tytuł czasopisma!! - Tytułu ksążki nie piszemy w cudzysłowie!


Wydanie:

Jeśli to jest wydanie pierwsze lub nie ma w książce informacji, które to jest wydanie - ten element opisu pomijamy! Informację o zmianach dokonanych w wydaniu należy skrócić: Wyd. 5 popr. uzup. zmien. skr.

Miejsce wydania:

To nazwa miejscowości, w której mieści się wydawnictwo. Jeśli wydawnictwo ma kilka siedzib - podajemy pierwszą nazwę miejscowości z wymienionych.

Wydawnictwo:

Można skracać nazwę wydawcy Np.:

PWN zamiast Państwowe Wydawnictwo Naukowe,
Ossolineum zamiast Zakład Narodowy im Ossolińskich,
WSiP zamiast Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne

Rok wydania:

To element obowiązkowy. Jeśli nie jest podany w książce, trzeba go określić - korzystając z katalogu biblioteki lub podać przybliżoną datę: ok. 2006.