Scenariusze

Jestem polonistką i dzielę los wielu moich koleżanek i kolegów (nie tylko polonistów), którzy muszą „chętnie – obowiązkowo” akademie patriotyczne przygotowywać. Wiem też, jak trudno jest czasami coś nowego wymyślić, przygotować, tym bardziej, że czasami po prostu nie ma na to czasu. Dlatego postanowiłam się podzielić tym, co mi się udało zrobić. Ponieważ nie lubię – podobnie jak moi uczniowie – poważnych akademii, wykorzystuję elementy teatru, śpiewu i tańca, a nawet żart, by o patriotyzmie mówić i do niego wychowywać (a to, moim zdaniem, rzecz niezbędna w wychowaniu młodego i nie tylko młodego pokolenia). Scenariusz „Lekcji patriotyzmu” już kiedyś publikowałam na stronie Rady Szkół Katolickich, tam też zamieściłam komentarz do niego ( patrz: http://rsk.home.pl/pliki/File/kacikNauczyciela/Scenariusz_Lekcja%20patriotyzmu.pdf)
Drugi tekst („Pieśń ujdzie cało”), którym pragnę się podzielić, jest bardziej szkicem do… niż gotowym scenariuszem. Wiele elementów, takich jak ruch sceniczny, dekoracje i rekwizyty, stroje było ustalanych na bieżąco, w czasie realizacji akademii. Akademia ta była pomyślana jako rodzaj biesiady patriotycznej – dlatego przygotowany był dla publiczności śpiewnik (to zasługa tworzącego ze mną akademię pana Michała Janiszewskiego), by mogła się włączyć we wspólny śpiew. Akademia „Pieśń ujdzie cało” pokazywana była młodzieży gimnazjalnej, ponadgimnazjalnej i ludziom dorosłym w różnym wieku – nie zdarzyło się, żeby publiczność nie włączała się, a nasi najstarsi widzowie mieli łzy w oczach, kiedy po przedstawieniu podchodzili do młodzieży i mówili, że czuli się jakby różnica pokoleń przestała istnieć.
Piszę o tym, żeby zachęcić do przygotowania takiej właśnie patriotycznej biesiady – naprawdę warto!
s. Bogusława Belok, usjk